"In front of me, lowered clouds of white,
Views of blurred sights, black figures of mysterious phenomena,
Questioning myself, know not of this world,
My body numb to the air, shaking limbless,
Not a dream, not a fear, not a trap,
No one to ask nor hyperventilate to,
Though my heart is at rest,
All I can do is explore this limitless dark white void"
Horyzont zaróżowił się od powoli wstającego słońca. Jednak ziemię nie opuściły jeszcze wszystkie ciemności. Chłód nocy pozostał po sobie otulający mglisty płaszcz, który rozpościerał się wszędzie gdzie mógł sięgnąć wzrok.
Ze wszystkich zjawisk pogodowych to mgła była moją największą przyjaciółką. Niektórzy się jej obawiali, ale ja zawsze odnajdywałam w niej ciszę, spokój oraz magię.
